اختلال بلع در مواردی می‌تواند پیشرونده باشند. یعنی علائم و مشکلات بلع روز به روز بدتر شده و به مرور بیمار توانایی بلع خود را از دست می‌دهد. در برخی از بیماران این روند به سرعت طی شده و در برخی دیگر فرایندی تدریجی و کند دارد. در بیماران دارای اختلال ناشی از درگیری اعصاب مانند پارکینسون، ام اس، ال ال اس و ... بمرور شاهد افت عملکرد بلع خواهیم بود. به طور مثال بیماری گزارش می‌دهد که در سال گذشته تعداد سرفه حین غذا خوردن بسیار کم و حتی نادر بوده اما الان با هر لقمه غذا یا مایعات، بیمار به سرفه افتاده و توانایی کنترل بلع خود را از دست داده است. درگیر شدن عملکرد بلع در انتهای طیف این بیماری ها است. درگیری حرکات اغلب از اندام های بزرگ مانند دست و پا شروع شده و سپس گفتار فرد درگیر شده و در نهایت عملکرد بلع تحت تاثیر خواهد بود. با درگیر شدن بلع بمرور شاهد بیشتر شدن آبریزش دهانی، سرفه حین خوردن، گیر کردن غذا در دهان و گلو، سیاه شدن در حین خوردن، بیشتر شدن ترشحات ریوی، و عدم عبور غذا از حلق خواهیم بود. درمان اختلال بلع در این بیماران از افت عملکرد بلع جلوگیری کرده و یا سرعت آن را کند می‌کند. بلع درمانی در بیماران دارای اختلال بلع پیشرونده با هدف حفظ عملکرد و جلوگیری از پیشرفت سریع است اما در مواردی پیشرفت بلع بیمار و حرکت به سمت جلو اتفاق می افتد. به طور مثال در برخی از بیماران دارای بیماری پارکینسون با انجام صحیح و اصولی درمان اختلال بلع، سرفه‌های بیمار حین غذا خوردن قطع شده و بیمار به شرایط عادی بلع بر می‌گردد و حتی با بهبود گفتار بیمار، امکان حضور در اجتماع و فضای کاری برای بیمار مهیا می‌شود. در مواردی هم انجام بلع درمانی صرفا برای جلوگیری از ورود بزاق دهان به مسیر هوایی و جلوگیری از عفونت ریه بیمار است، در شرایطی که بیمار از طریق دهان تغذیه نمی‌شود. لطفا تا پایان این ویدیو همراه ما باشید.
